Het
was
warm,
nee....
het was
zelfs
met
momenten
snik
heet.
Dikke
jassen,
extra
truien
en Huub
z`n
thermisch
ondergoed
zorgden
voor een
heerlijk doordringend
odeurtje
aan de
waterkant.
11
Februari,
gevoelstemperatuur
25
graden,
windstil
en
zweten
als een
loopse otter.
Wie had
dat nou
kunnen
dromen.
Voor de
zekerheid
had ik nog een
extra
hengeltje
meegenomen
voor als
de
karper
zich wat
meer
boven in
zou
laten
zien.
Huub had
naast
zijn
penhengel
een
tweede
hengel
met boilies
voorzien.
Tja, je
weet
maar
nooit.
Het
bleef
lang
stil. Na
een uur
zag ik
in de
verte
wat
beweging
in een
afgestorven
rietkraag.
Daar had
ik van
te voren
wat
kleine
kattenbrokjes
gestrooid.
Niet te
veel en
uiteraard
goed
voor
geweekt.
Ze waren
erg
voorzichtig
maar ik
kon er
gelukkig
vrij
snel
toch
twee aan
de haak
slaan.
Kort
daarop
had Huub
succes
met de
pen en
een
korreltje
maïs.
Zijn
lichte
penhengel
stond in
een
grote
boog
boven
het
rimpelvrije
strakke
water.
Mooi
gezicht
als het
al een
tijdje
niet
meer
hebt
gezien.
Allemaal födelkes
zoals
Ben ze
wel eens
noemt,
maar
voor de
eerste
vangst
van het
jaar,
meer dan
welkom.
De grote
jongens
komen
ook nog
wel.
Laat die
nog maar
even
uitslapen.
Echter
daar
moet je
ook niet
voor op
deze
vijver
zijn... |