De marmerkarper
Aristichthys nobilis (Richardson, 1845) (synoniem Hypophthalmichthys nobilis) |
|
De marmerkarper behoort tot de familie Cyprinidae (karperachtigen) en is de enige soort in zijn genus. Oorspronkelijk komt de marmerkarper voor in grote rivieren en meren in China en belendende landen, maar ze zijn in grote delen van de wereld uitgezet. Als consumptievis wordt de marmerkarper in Zuid Oost Azie zéér gewaardeerd, wereldwijd is het een van de belangrijkste aquacultuur vissen, op de 4e plaats met 1.41 miljoen ton in 1996.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt worden marmerkarpers erg groot, tot 1.20 lang en 40 kilo zwaar. Ze groeien erg snel, ongeveer 1 pond per maand. Marmerkarpers kunnen een leeftijd van 20 jaar behalen.
| Sedert enige jaren worden marmerkarpers verkocht als zijnde een 'natuurlijke oplossing tegen draadalgen'.
Echter marmerkarpers eten helemaal géén draadalgen. Het zijn echte gespecialiseerde zooplankton (dierlijk plankton) eters die al 'gapend' rondzwemmen en zo met hun kieuwen het plankton uit het water filteren. Als er geen zooplankton voorhanden is, eten ze ook wel detritus en/of grof fytoplankton om te overleven. Sporen van algen zijn te klein voor marmerkarpers om uit het water te filteren. Een marmerkarper zou nog geen draadalgen kunnen eten als zijn leven er van af zou hangen.
Inmiddels hebben vele vijverliefhebbers een of meerdere marmerkarpers in hun vijver uitgezet met de hoop dat deze eens een grondige schoonmaak onder de aanwezige algen zouden houden. Helaas, vaak neemt het algenprobleem na introductie van marmerkarpers alleen maar toe. Meer uitwerpselen betekent meer nutrienten in het water en dus meer algen. Bijkomend probleem is dat een marmerkarper schuw blijft en zich niet laat vangen. Zij kunnen dan enorme sprongen boven het water maken. Men zal de vijver moeten leegpompen om de marmerkarpers te kunnen vangen. |
In een tuinvijver zullen marmerkarpers zich niet voortplanten: hiervoor hebben ze stromend water van rond de 28 graden C. nodig. [marmer.jpg]
Een enkeling laat weten goede resultaten te boeken met de marmerkarper. Dit berust dan op een foutieve identificatie: de zilverkarper [link] welke sprekend op de marmerkarper lijkt filtert in tegenstelling tot de marmerkarper, wél algen uit het water.
Het verschil tussen een marmerkarper en een zilverkarper kan, vooral in een tuinvijver, erg moeilijk te zien zijn. Het opvallendste fysieke verschil is de kleur. Marmerkarpers zijn gevlekt of gemarmerd, en zilverkarpers zijn zilverkleurig. Echter dit is geen betrouwbare determinatiemethode omdat jonge marmerkarpers ook zilverkleurig zijn en sommige schijnen nooit gevlekt te worden. De beste methode om de vis te determineren is de plaatsing van de rugvin. Bij de zilverkarper zit de rugvin recht boven de buikvinnen. Bij de marmerkarper is de rugvin achter de aanzet van de buikvinnen gepositioneerd. (zie tekening)
Menig marmerkarper bezitter zal zich na deze informatie afvragen waarom zijn marmerkarper zo klein blijft. Dit is omdat marmerkarpers in tuinvijvers effectief uitgehongerd worden. In tuinvijvers is nooit genoeg zooplankton voorradig voor een normale groei. Bijvoeren gaat ook niet zomaar.
| Zooplankton kweekt men door middel van toevoeging van mest aan het water welk in een tuinvijver niet aan te bevelen is.
Voor een tuinvijver zijn marmerkarpers dan ook niet geschikt omdat zij maar een zeer marginaal bestaan leiden. Voor zowel eigenaar als vis zijn er geen voordelen, een normaal leven kan men ze in een tuinvijver niet bieden. |
Verschil tussen een Zilver- en een Marmerkarper
|
Nadelen marmerkarper:
- er is geen plaats in het gesloten ecosysteem dat een vijver is
- onmogelijk te vangen, blijft altijd schuw
- kan snel groeien en wordt dan te groot voor een tuinvijver
- contraproductief als algeneter
- draagt alleen maar bij tot biomassa en vervuiling (en draagt dus alleen maar bij aan het algenprobleem)
Dit artikel vonden we op internet en wilden dit toch even belichten. Het geeft duidelijk aan dat een marmerkarper geen positieve aanvulling is op een karper vijver.
|
